Gepakt en gezakt verliep de treinrit naar Eindhoven vrij vlekkeloos. Onderweg in de Nederlandse treinstations gaven we onze ogen de kost, zonder de netvliezen te overbelasten voor wat komen zou; Stockholm, het walhalla van de mooie blondines. Eerst dreigden we onze vlucht nog te missen toen een audi onze bus rakelings voorbijzoefde, de buschauffeur ons klemzette op een druk kruispunt en een praatje ging maken met de andere bestuurder. De eerste echte teleurstelling vond plaats op de vlieger zelf. Geen leger van blondines, dat ons zou begeleiden tot Stockholm. Bij mijn weten is Ricardo niet echt een Zweedse naam, en zeker ook geen vrouwelijke naam. Bummer. Hoewel minstens twee mensen van de crew, die naam droegen, besloten we elke steward zo aan te spreken. Strak in het pak en met de lederen handschoentjes. Zou het echt zo koud zijn in Zweden, wilden deze vriendelijke heren een extra handje toesteken of hadden ze te kampen met smetvrees? Omstreeks kwart na 4 landden we op zowat 100km van Stockholm. In een sneeuwwit decor, een stevige bries en alsof de nacht al was gevallen, moet een busrit van anderhalfuur ons in het centrum van Stockholm leiden. We hoopten meteen dat enkele plaatselijke schonen, weliswaar met hun blone haren, ons het licht in de donker zouden tonen, maar tevergeefs. Gelukkig ontmoetten we toch al één plaatselijke schone, Heidi waar we de nacht doorbrachten. Die avond verorberden we ons eerste typische Zweeds gerecht; Chinees buffet.
De nacht had uren geduurd. 's Morgens waande ik me in een kruising van een Indische tempel en een te fel verlichte kerstboom. Even schrikken als je zo wakker wordt. Of had ik me zorgen gemaakt over het budget dat na amper 3 uur Zweden al voor de helft geslinkt was? Op de gastvrijheid viel niets aan te merken. Ook het ontbijt: Yves' legendarische omelet met jawel knäckebröd, mocht er best zijn. We dropten daarna onze spullen in het hotel, zagen dat het best gezellig was hoewel de lobby veel weg had van een toonmodel uit de Ikea. Kleine kamers, waarbij de wandtv in het oog sprong, een sauna, fitnes en ontbijtbuffet konden ons wel bekoren. Net na de middag trokken we de stad in en spoelden we het onbijt weg met de nodige biertjes. Ah, echt vakantie. Zonder de tijd in de gaten te houden en nog niets van de stad gezien te hebben, was Stockholm alweer verdwenen in een gitzwart gat. Niet verwonderlijk dat de meeste zelfmoorden plaatsvinden in Scandinavië.Op de derde dag kregen we eindelijk iets te zien van Stockholm. De stad is gelegen op verschillende eilanden, maar het echte centrum is allemaal op wandeltempo te verkennen. Het ene winkelcomplex wisselt de andere af, platenverzamelaars en filmliefhebbers komen er zeker aan hun
trekken. In de voormiddag slenterden we de koninklijke route af om een eerste indruk te krijgen van de stad. De stad maakte nog steeds deel uit van een wit decor. Net na de middag bleven we even hangen in één van Europa's meest bekende platenshops: Pet Sounds. Even via de winkelstraat naar het oude stadsgedeelte, Gamle Stan, dat al volledig in de kerstsfeer ondergedompeld was, om er opnieuw Zweeds te eten bij een rasechte Italiaan. De nacht werd doorgebracht in een typische rockbar waar de pintjes aan democratische prijzen te verkrijgen waren. We maakten kennis met de speciale mode, de ongelooflijke piercings, en misschien wel de meest lelijke mensen van Stockholm. Door het rookverbod in heel Zweden, moeten mensen buiten in de koude staan roken. De geschikte manier om je sociale contacten bij te schaven. De luieriken onder de Zweden gebruiken eerder Schnüs; een soort tabaktablettendie ze onder hun lip stoppen om zo aan hun nicotineshot te komen.De vierde dag was het vooral de metro die het werk deed. We bezochten een achterwijk van Stockholm, het plaatselijke voetbalstadion en een ijshockeypiste. 's Namiddags probeerde ik me een keer op z'n Zweeds uit te drukken. In de Subway bestelde ik broodjes met kutballen, maar niet on
begrijpelijk werd ik een beetje vreemd aangestaard. Ik besloot de kutböllar dan maar voortaan gewoon bij ons in de Ikea te kopen. Toch ook even tijd voor cultuur. We bezochten het National Museet, met een tentoonstelling over visueel bedrog, moderne kunst in Zweden doorheen de eeuwen heen, en zalen met de nadruk op het impressionisme. Genoeg serieus gedaan en een goede steack om dit te verteren. De nacht werd ingedoken met een bezoek aan de Absolut Icebar, de trekpleister van deze trendy stad. Voor ongeveer 20 euro krijg je een cocktail op basis van Absolut vodka. Je wordt omgekleed tot een eskimo, en betreed een grote iglo waar het constant -5 graden is. Een barman, die meer wegheeft van een gigantische menselijke pinguïn, bezorgt je je drankje in vierkante glazen die wegsmelten. Gelukkig was on drankje eerder op. Het wemelde er van de Hollanders, en die hadden ondertussen ook ons hotel ingepalmd. Nog een sauna midden in de nacht om de dag af te sluiten.Op zaterdag komt de stad tot leven. In de winkels krioelt het van het volk, bars zitten uitgelaten vol en de metro biedt geen enkele zitplaats meer. We namen de metro tot één van de buitenwijken van Stockholm om er het strand te gaan opzoeken, maar weinig strand te bekennen. Terechtgekomen in één van de sloppenwijken van Stockholm, besloten we maar
rechtsomkeer te maken. In de namiddag kochten we eerst de nodige souveniers en spraken we opnieuw af met de plaatselijke gidsen. We bezochten nog het Vasamuseet, waar de Vasa ligt. Dit oorlogschip werd in de 17e eeuw gebouwd, maar al op haar eerste reis raakte het niet veel verder dan een paar 100 meter uit de Stockholmse haven. Nu hebben ze het schip van de bodem gehaald en sinds enkele jaren ten toon gesteld. Tussen kwart na 5 en 6 uur 's avonds pikten we nog enkel rollercoasters mee in Tivoli, een groot familiepark. Omgeven door de duizenden lichtjes, mijn maaginhoud reeds in de keel, was het eens de moeite waard om dit midden in de winter mee te maken. Na het laatste avondmaal, spendeerden we samen met enkele biertjes de laatste nacht in Heidi's flat.
Zondag werd er duchtig nagekaart in Eindhoven bij een kroketje uit de muur en een patatje oorlog. Iedereen had wellicht avontuurlijke verhalen willen horen over de plaatselijke Zweedse schoonheden, maar achteraf bekeken kan ik toch stellen dat die fabeltjes zwaar overdreven zijn. Om eerlijk te zijn liepen er op de treinstations van Dordrecht en Eindhoven mooiere exemplaren rond dan in Stockholm. Om terug te komen op het ideale beeld van de mooie Zweedse blondine, kan ik toch eerlijk zeggen dat de brunettes beter meevielen. tegen alle verwachtingen in waren de Zweden in het algemeen meer terughoudender dan verwacht. Lag het misschien aan ons of...De eerste dagen werden we van kop tot teen gekeurd, bestaard en besproken. Leuk om zien hoe je het onderwerp ben tijdens gesprekken in en buiten de metro. Als je een beetje Zweeds verstaat, is dat leuk meegenomen. Verder is Stockholm een uiterst mooie stad. Een trendy stad, die ecomische en culturele perspectieven biedt. Op gebied van design en shoppen, kom je echt aan je trekken. En om voor eens en voor altijd de kop in te drukken met die fabel dat het leven er zoveel duurder is...wie niet te luxueus wil leven, geeft er geen cent meer uit dan bij ons, tenzij je je drankjes van 20 euro kan veroorloven! Al bij al kan je de stad perfect op 3 dagen bezoeken en kan ik ze ten zeerste aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten