Kevin groet de dingen

Afgelopen week onthulde een enquête onder tal van Europese journalisten, dat zowat de helft onder hen één of meerdere blogs bezit. Hoewel ik een journalistiek diploma op zak heb, mag ik mezelf geen rasechte journalist noemen. Het schrijven van commentaren, verslagen, of gewoon wat in me opkomt, is al van kinds af een ware passie geweest, die ik vooral tijdens mijn vrije tijd vervul. Ik heb altijd wel inspiratie en het moet al vreemd lopen wil de inkt, die door mijn aderen stroomt, ooit uitgeput raakt.

Ik hoef mezelf niet echt voor te stellen. Mensen, die dit internetstekje komen bezoeken, kennen me wel. Anderen zullen me snel leren kennen wanneer ze aangepast raken aan mijn schrijfstijl. Ik kan er geen naam voor bedenken en een spellingwonder ben ik al evenmin. Eén van mijn stokpaardjes is ongetwijfeld het feit dat ik twee bestaande Nederlandse uitdrukking wel eens door mekaar durf halen. Kwestie van onze taal levendig te houden, toch?

De titel van deze blog zou zo maar op de cover van een geïllustreerd kinderboek kunnen pronken. Een wereldvreemd jongetje zou dan de restanten van het zandmannetje uit zijn ogen wrijven en voor de eerste keer kennis maken met al wat deze aardbol ons te bieden heeft. De titel zegt waar deze blog over gaat. Het wordt mijn persoonlijke kijk op de dingen des levens met uitgebreide onderwerpen, die kunnen variëren van fait divers tot muziek, van reisverslagen tot de harde realiteit, van games tot mode, of zelfs van sport tot culinaire blunders. Een ruim aanbod en dus voor ieder wat wils!

Op veelvuldige basis probeer ik deze blog zo goed mogelijk te vullen met leesvoer voor jullie ogen. Ook jullie kunnen hierbij jullie steentje bijdragen, door een leuke boodschap na te laten, een comment te posten, in discussie te gaan of door gewoon je gal te spuwen. Vaak geeft dit de aanleiding of vormt het de inspiratie voor een volgend journalistiek schrijfsel.

Tot zover het officiële gedeelte van deze blog! Alvast veel leesplezier!
Your sincerely,


Kevin