Zondagavond 29 juni omstreeks de klok van half 11 slaakten menig huismoeder, of gewoonweg personen van het vrouwelijk geslacht, een zucht van opluchting bij het laatste fluitsignaal van het Europees kampioenschap voetbal. Cafés raakten onderbemand, de afstandsbediening was niet langer mannelijk bezit en de girlpower werd opnieuw toonaangevend in zowat alle Belgische huiskamers. Weinigen wisten op dat moment dat zowel de "Ronde van Frankrijk" alsook dat andere sportevenement, "De Olympische Spelen", achter de hoek loerden en de aandacht van bijna heel mannelijk België dra zou opslorpen. Gelukkig heeft men manlief toch bijna een volledige week voor zich kunnen winnen.Om nog even terug te blikken op het voorbije EK, want geef toe wat is een blog van een voetbalsupporter in hart en nieren zonder een knipoog naar dit ware voetbalfeest. En dames, ik probeer het beknopt te houden. Wat een waar voetbalfeest moest worden, draaide persoonlijk uit in een telleurstellend toernooi. Eerlijk gezegd, ik ben nog nooit zo vaak ingedommeld geweest op een belangrijk eindtoernooi. Weinig wedstrijden waren het bekijken waard en heel wat smaakmakers bleven beneden alle verwachtingen op een kampioenschap waarbij beide organiserende landen, Oostenrijk en Zwitserland, zelf niet echt warm liepen voor dit evenement. Waarschijnlijk hadden de ondermaatse prestaties van elk van hen daar heel wat met te maken. Je moet dan ook in de sportieve annalen terugduiken om na te gaan hoe lang het geleden is dat een organiserend land nog eens over de poulefase struikelde. Het enige pluspunt voor menig Zwitsers was de omzet waarvoor het Oranjelegioen tijdens hun doortocht hoofdzakelijk verantwoordelijk was. Nederlanders laten nu éénmaal overal van zich horen, maar lieten vooral de Zwitserse horeca-uitbaters glunderen.
Ook het vertoonde voetbal van de Nederlanders mag na lange tijd nog eens onderworpen worden aan pure afgunst. Met momenten was het om de vingers en duimen af te likken. Exact 20 jaar na het laatste Hollandse succes, leek een nieuwe stunt in de maak. Oranje was al snel de titelfavoriet bij voetbalkijkend Europa. Mede ook omdat de andere favorieten het lieten afweten. Titelverdediger Griekenland was een schim in vergelijking met het EK van 4 jaar ervoor en ook Frankrijk en ex-wereldkampioen Italië waren ondermaats. Tsjechië kon de rol van underdog niet waarmaken en Portugal had het te druk met de sterrenstatus van sommige individuen. Vooral Rusland en Turkije gooiden hoge ogen.
Turkijke wist zich tot bijna 4 keer in extremis te kwalificeren voor een volgende ronde. De onvermoeibare, en toernooiteam bij uitstek, Duitsland riep de Turkse trip halt toe. Dan waren er ook nog de Russen, die onder leiding van de Nederlander Guus
Hiddink, eveneens tot de halve finales wisten door te stoten. Tsaar Guus, schakelde Oranje uit, maar kon toch naar huus omdat Spanje een tweede keer te sterk was. De eindoverwinning van de armada roja zorgde na bijna 44 jaar voor een nieuwe eruptie. Bijna een kwarteeuw na hun verloren EK-finale tegen Frankrijk, wist Spanje eindelijk een groot toernooi op z'n naam te schrijven. Onder het nauwlettend oog van de Spaanse koning Juan Carlos, de aanwezigheid van Manolo en het geklatter van duizenden castagnetten, kaapte Spanje alle prijzen weg. David Villa won de prijs van topscoorder nadat hij 4 doelpunten tegen de netten wist te prikken en Xavi werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi.Officiële website: http://en.euro2008.uefa.com/
Foto's: www.spaansetaal.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten